Każdy, kto przebywa w Norwegii dłużej niż 3 miesiące, musi zarejestrować swój pobyt. W zależności od tego, jakie warunki spełniasz, możesz ubiegać się o pobyt tymczasowy lub stały. Sprawdź czym się różnią i jak się zarejestrować.
Rejestracja pobytu w Norwegii
Norwegia niezmiennie kusi wysokimi zarobkami i świetnymi warunkami do życia. Nic dziwnego, że wiele osób decyduje się na wyjazd tutaj. Nawet, gdy nie posiada jeszcze pracy lub podejmuje pracę dorywczą lub sezonową. Często trudno jest także przewidzieć, jak długo będą trwały poszukiwania zatrudnienia. Także nasza sytuacja życiowa może ulec nieprzewidzianym zmianom. Dlatego warto wiedzieć, w jakich sytuacjach Twój pobyt w Norwegii wymaga rejestracji.
- Jeśli przebywasz w Norwegii do 3 miesięcy i nie pracujesz to Twój pobyt ma charakter turystyczny i nie musisz go rejestrować.
- Jeśli w pierwszych 3 miesiącach od przyjazdu do Norwegii podjąłeś pracę, jesteś zobowiązany zarejestrować swój pobyt.
- Jeśli Twój pobyt będzie trwać dłużej niż 3 miesiące, ale krócej niż pół roku wówczas musisz zarejestrować swój pobyt w urzędzie.
- Jeśli zostajesz w Norwegii dłużej niż poł roku (6 miesięcy) to konieczna jest rejestracja pobytu stałego.
Pamiętaj, że rejestracja pobytu w Norwegii w powyższych wypadkach nie jest opcjonalna, a konieczna i wymagana prawnie. W innym przypadku Twój pobyt na terenie Norwegii zostanie uznany za nielegalny i możesz otrzymać grzywnę.
Rejestracja pobytu w Norwegii to formalność, którą załatwisz podczas wizyty na policji. Dokument wydawany jest bezpłatnie i na czas nieokreślony. Obowiązuje on zatem tak długo, jak długo spełniasz warunki do jego otrzymania, czyli masz podstawę do pobytu na terenie Norwegii. Pamiętaj jednak, że nie jest ono dokumentem potwierdzającym Twoje prawo do pobytu w Norwegii. Do tego niezbędne jest złożenie odpowiedniego wniosku w Urzędzie do Spraw Cudzoziemców. W zależności od Twojej sytuacji życiowej możesz wówczas zarejestrować pobyt tymczasowy, stały lub przeprowadzić proces łączenia rodzin.
Pobyt tymczasowy
Rejestracja pobytu tymczasowego w Norwegii obowiązuje każdego, kto przebywa na terenie kraju powyżej 3 miesięcy i studiuje lub poszukuje pracy. To samo dotyczy osób samozatrudnionych, ale także nie pracujących, a posiadających wystarczające środki aby się utrzymać. Rejestruje się również członków rodziny, którzy są obywatelami EOG.
Jeśli szukasz pracy masz prawo zarejestrować swój pobyt w Norwegii na 6 miesięcy. Pamiętaj, że jeżeli znajdziesz zatrudnienie wcześniej, musisz ponownie złożyć wniosek o rejestrację pobytu i w tym celu raz jeszcze udać się na policję. Po rejestracji pobytu czasowego musisz także zgłosić się do Urzędu Ewidencji Ludności oraz zarejestrować się w Urzędzie Podatkowym.
Pozwolenie na pobyt stały
Jeśli przebywasz w Norwegii dłużej niż 5 lat możesz ubiegać się o pobyt stały. Pamiętaj jednak, że to nie jedyny warunek. Istotne jest także, abyś przez cały ten okres miał prawo pobytu. Pozostałe opcjonalne warunki, które wymagają udokumentowania to: historia zatrudnienia w Norwegii, prowadzenia działalności gospodarczej, czy studiów. O pobyt stały możesz ubiegać się również jeśli jesteś członkiem rodziny osoby, która pracuje w Norwegii albo przebywałeś tu dzięki wystarczającym funduszom. Będziesz także zobowiązany do podania wszystkich okresów Twojego pobytu poza granicami Norwegii od chwili przeprowadzki. Dodatkowo musisz podać powód wyjazdu za granicę, także w przypadku wakacji czy pracy. Wszystkie osoby w wieku od 16. do 55. roku życia powinny odbyć kurs języka norweskiego wg. standardu Introduksjonsloven lub muszą posiadać dokumenty potwierdzające dobrą znajomość języka norweskiego (lub lapońskiego). Warunkiem uzyskania zezwolenia na pobyt stały jest także niekaralność.
Będąc obywatelem UE lub EOG, który posiada prawo stałego pobytu w Norwegii, możesz przebywać i pracować na terenie tego kraju na czas nieokreślony. Zyskujesz również dodatkową ochronę przed deportacją. Posiadanie pobytu stałego stanowi też duże ułatwienie podczas wnioskowania o stały numer personalny. Jeśli otrzymałeś zezwolenie na pobyt stały, to nie utracisz go, nawet gdy podstawa do uzyskania tego typu zezwolenia ulegnie zmianie, np. utracisz pracę.